Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Ελληνικές Ταινίες ή Εγώ για 'σένα τα λέω...

Ήρθανε οι πρώτες βροχές που περιμέναμε πως και πως, ήρθε το κρύο, ήρθε το λιώσιμο στον κόκκινο καναπέ μου με ταινίες. Έφυγε η Γκότση για Αθήνα, οι άλλες δεν κουνάνε τον κώλο τους να έρθουν σπίτι μου γιατί δεν μένουν κέντρο. Βόλτα βραδινή στη λίμνη δε λέει γιατί θα γίνουμε μουνί, οπότε έμεινα και εγώ μεσοβδόμαδα μόνος μου με το διάβασμα και με τα dvd μου.

Και θα σου πω και κάτι, ταινίες έχω σταματήσει να κατεβάζω. Καμιά φορά δηλαδή κατεβάζω, αλλά δεν αλλάζω με τίποτα να βγαίνω το βράδυ σαν το λέτσο στο video club, να κάθομαι να κοιτάω για 10 ώρες τις ταινίες μέχρι να διαλέξω ποια να πάρω, στο γυρισμό για το σπίτι να παίρνω και καμία πάστα για να συνοδεύσει τα pop corn μου. Αξίες ανεκτίμητες, δεν μπορώ (όπως και η τιμή των dvd πλέον).

Για να μη στα πολυλογώ, κάθε φορά που βγαίνω για ταινία λοιπόν, πάντα μου έρχεται στο μυαλό ένας όρος απαράβατος! (καμιά φορά όμως, που λέω να αλλάξω ουρανό, τον παραβλέπω δε λέω, αλλά κυρίως τον ακολουθώ πιστά)
                                      ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ!          
Τώρα θα με ρωτήσεις γιατί, αν δεν είσαι ψυλλιασμένος. Για το λόγο αυτό πριν κάνα εξάμηνο είχα γράψει κάτι το οποίο θα ήθελα να το δεις και εσύ που δεν το διάβασες τότε για να μπορείς να αποφύγεις τις κακοτοπιές! Το αναρτώ αυτούσιο (aka βαριέμαι να το ξαναγράφω με αλλαγές, perdon για τυχόν λάθη.) :

"Πεθαίνοντας στην Πλήξη. aka Ελληνικός Κινηματογράφος


Μακριά από ελληνικές ταινίες!


Παραβιάζοντας για ακόμα μια φορά τη συμφωνία που 'χω κάνει με τον εαυτό μου (και κυρίως με την Σαβίνα) πάτησα το ρημαδο-PLAY και ξεκίνησα να παρακολουθώ μια "ταινία" ελληνικής παραγωγής: Πεθαίνοντας στην Αθήνα. Δεν μπορώ να μην το πω: ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!
Μπορεί με μια πρώτη ματιά οι συντελεστές μιας ταινίας να είναι το πρώτο βήμα για να την αντιμετωπίσεις με συμπάθεια ΑΛΛΑ είναι και η μεγαλύτερη παγίδα! Γιατί οι συντελεστές είναι ένα βασικό μέρος μιας παραγωγής αλλά αν δεν έχεις το πακέτο, που λένε και στα Τάλεντ Σόουζ, δεν πας πουθενά. Εξηγώ αμέσως:

1. Η ταινία χαρακτηρίζεται από το δημιουργό (N. Παναγιωτόπουλο) ως Μιούζικαλ! Αχά. Παρόλα αυτά δεν έκανε καν τον κόπο να βρει ηθοποιούς, οι οποίοι να τραγουδάνε ( οι καταλληλότεροι νομίζω για τέτοιες περιστάσεις ) αλλά είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει τον Κραουνάκη να του γράψει τραγούδια, να τα ηχογραφήσει και αυτός να βάλει τους ηθοποιούς να μάθουν τα λόγια και απλά να ανοιγοκλείνουν το στόμα τους ...to the beat! ( που λέει και η Adele)

2. Λίγα λόγια για την πλοκή: Ένας καθηγητής πανεπιστημίου (Σ.Παπαδόπουλος/Στην Υγειά μας/Όπου-παίζω-ή-είμαι-καθηγητής-πανεπιστημίου-ή-έχω-ΔΥΟ-τουλάχιστον-γκόμενες) έχει μια γυναίκα (Μ.Ναυπλιώτου/Κάνω-τα-χείλια-μου-όπως-η-Ματσούκα-αλλά-δεν-είμαι-sex-symbol),μία Γαλλίδα γκόμενα (Μαρία Σολωμού/Γιατί-έπαιξες-εδώ-κούκλα-μου;) και μία άλλη γκόμενα, φοιτήτριά του/ΝΑ-πως-μπάινουν-οι-βαθμοί-αλλά-έτσι-ξέρουμε-και-εμείς! (Β.Παπαδοπούλου/Λέω-σε-Παπακαλιάτη-ΟΧΙ-ΜΕΣΑ-ΣΕ-ΠΑΡΑΚΑΛΩ) Παθαίνει που λες Λευχαιμία και οι τρεις γυναίκες της ζωής του φιλιώνουν, ξεπερνάνε όλα τα προβλήματα και όλες τις ψευτιές και αποφασίζουν να τον κάνουν ευτυχισμένο, τους 3 μήνες ζωής που του απομένουν.

3.*SPOILER* Στη μισή ταινία έχουμε πλάνα εναλλάξ ΧΙΟΝΙ-ΒΡΟΧΗ/ΧΙΟΝΙ-ΒΡΟΧΗ/ΧΙΟΝΙ-ΒΡΟΧΗ. Ως δια μαγείας όμως στο τέλος (ΝΑΙ! θα σας πω το τέλος μην κλαίτε) η ζέστη είναι ΤΟΟΟΣΟ ασφυκτική που παρακινεί τις δύο απ' τις πρωταγωνίστριες να φιληθούν στο στόμα μπροστά μάλιστα στα μάτια του ετοιμοθάνατου εραστή τους και τελικά να τον πεθάνουν! (ΝΑΙ, ΝΑΙ! Είναι λεσβίες κι ας μοιράζονταν τον ίδιο άντρα μαζί με μία ακόμα, τη γυναίκα του, η οποία δεν έγινε λεσβία αλλά ως χήρα έφυγε με τον χήρο κολλητό του). Η ζέστη φταίει για όλα λοιπόν. Μες στον χιονιά όλα κυλούσαν τόσο ήρεμα!

4. Είδα με τα ίδια μου τα μάτια, μπορεί και να μου ξέφυγαν πλάνα μες τη νύστα, 3 φορές το ΒΟΟΜ (αυτό το χνουδωτό πράγμα που κρατάνε οι ΒΟΟΜ MEN πάνω απ' τους ηθοποιούς) και 2 φορές τη σκιά του camera man πάνω στον πρωταγωνιστή. Απλά τραγικό. Και στα βιντεάκια που γυρίζουμε με τον Μαντά τέτοια δε γίνονται.

5. Η Μαρία Σολωμού, που τόσο όλοι αγαπήσαμε και κάποιοι ερωτευτήκαμε με τη γνωστή της αφάνα, κουρεύτηκε ΚΑΡΕ γι' αυτό το αριστούργημα! Τουλάχιστον κυκλοφορούσε όλη την ώρα με το σουτιέν και στο τέλος φίλησε την άλλη και το έσωσε κάπως.

Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν η ταινιάρα αυτή δεν μ' άρεσε. Και για το μόνο λόγο που ήμουν τόσο αναλυτικός (εκτός του ότι όλη μέρα ξύνομαι και μόλις βρήκα ασχολία έπεσα με τα μούτρα) ήταν γιατί πιστεύω πως όλοι έχουμε ανάλογες τραυματικές εμπειρίες από Ελληνικές "ταινίες" γιατί ΟΛΕΣ λίγο πολύ έτσι είναι! Όσο λοιπόν και συμπαθητικό/δελεαστικό/όπως-θες-πες-το σας φανεί την επόμενη φορά να δείτε μια Ελληνική "ταινία" , για ΟΙΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ λόγο, ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ(!!!) ότι δεν θα είναι τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο από αυτό που περιέγραψα παραπάνω: ΕΝΑ ΜΠΑΧΑΛΟ!


Εν κατακλείδι αυτό το κείμενο συντάχθηκε για να ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ σε μένα κ εν συνεχεία σε εσάς πως  ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ! 



[ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ: Το Κλάμα Βγήκε Απ' τον Παράδεισο ή κάποια ταινία που το μ***ί θα λέγεται λάμπα και θα είναι υποψήφια για Όσκαρ!]


Bonus Infos (για να μας μείνει και κάτι από την ταινία) :
α) Την κόρη του γαμιά κάνει η Μαίρη Συνατσάκη (wow).Πριν το Mad, το Reload it! και το Dancing with the Stars είχε περάσει και από εκεί βρε!
β) Ο Κωνσταντίνος Ρήγος κάνει ένα παπά που τον παίρνει ο αέρας!
γ) Στην ταινία ακούμε Νατάσσα Μποφίλιου. Αν καθυστερούσε να παίξει το τραγούδι περισσότερο από ένα μισάωρο ίσως να είχε και πιο πολύ ενδιαφέρον. 
δ)Όπως πολύ πετυχημένα διάβασα ελπίζουμε να μην το δει αυτό ο Almodovar γιατί ποιός μας σώζει!"

Αυτά από μένα. Να θυμάσαι όσα διάβασες και κάτι ακόμα:
Τα 
dvd που παίρνεις να δεις κάθε βράδυ είναι σαν τα one night stand. Δεν διαλέγεις το σύντροφο της ζωής σου, αλλά αν δεν περάσεις καλά το βράδυ σου, όταν ξυπνήσεις το πρωί δεν θα θες να το θυμάσαι…



2 σχόλια:

  1. Καλα το κομματι του Ακα όλα τα λεφτα. Παρα πολυ ωραίο ποστ! Αν και πιστευω οτι υπαρχουν μερικες ακομα αξιολογες ελληνικες περα απο αυτες τις δυο που αναφερει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε ναι οκ! υπάρχουν, αλλά υπήρξα λίγο υπερβολικός για να τονίσω το πρόβλημα. χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή