[Οκ. Αυτό το άνοιξα για να ξεσπάω όταν δεν είμαι καλά. guess what? ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.]
ρε που είναι οι χαρές και τα μαγειρέματα και οι ταινίες και μόνο το δικό μου σπίτι και οι καναπέδες μου και οι λίγες φορές που περπάτησα μέσα από το αλσάκι το μικρό και οι κρέπες κάθε βράδυ και τα λίγα τα ποτά γιατί μου άρεσε το σπίτι μου. το σπίτι μας. και τα κλάματα και οι παρηγοριές και οι φωνές και οι υστερίες οι δικές μου μόνο και όσο μάθαμε και όσα δεν μάθαμε και οι ματάρες και το κουδούνι και τα κεράκια τα πορτοκαλοκόκκινα και τα ρεσώ και το πάτωμα και το μακρύ μας και το κοντό μας και τα μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα και η σάλτσα με τη μαγιονέζα και όταν κάναμε τον Σπύρο Σούλη και η δειλία που έβριζα και η ομπρέλα μου και η ομπρέλα σου, μία έχουμε πάρτην εσύ και τα βράδια και το μικρόφωνο και το συγύρισμα του σπιτιού και το πάπλωμα και η σόμπα και κάθε βράδυ 10μισή - 11παρά και τα ζήτα μαζί με τα νι και με τα γιώτα που μπήκαν στη ζωή μου κ δεν ξέρω πότε θα φύγουν τα διαολεμένα τα γράμματα και το τρίβιαλ και η πολυλογία και το λιώσιμο στο fb και στο τουίτερ που ήξερες από πριν και τα τραγούδια και οι ταινίες πάλι και τα τραγούδια ξανά γιατί αυτές και αυτά ήταν πάρα πολλά και το χοντρό αρκουδάκι και η πλάτη και το πρωί και τα λόγια τα πολλά λόγια και πολλά πρόσωπα που δεν θα τα πω και η τσάντα με τα πράγματα και οι δηλώσεις μαθημάτων και όσα δεν μ' άφηνες να κάνω και οι στιγμές που δεν έλεγα συγνώμη -συγνώμη- και τόσα πολλά γαμώτο δεν θυμάμαι. α ναι θυμάμαι και οι ευχούληδες και το μαύρο παντελόνι και η Κόρινθος και το νησί το ωραίο δε λέω ποιο και οι ντροπές και ξεδιαντροπιές και το κινέζικο και η έκπληξη και η ατυχής έκπληξη και η βιβλιοθήκη και οι αντιγραφές και οι ψήφοι, γι αυτές έγιναν όλα γαμώτο για την παράταξη που μου φαγε την ψυχή και ω θεέ μου πόσα πολλά σε δυο χρόνια που κλείνουν σε λίγες μέρες.
και δεν θα κλείσουν όπως περιμέναμε...
ρε που είναι οι χαρές και τα μαγειρέματα και οι ταινίες και μόνο το δικό μου σπίτι και οι καναπέδες μου και οι λίγες φορές που περπάτησα μέσα από το αλσάκι το μικρό και οι κρέπες κάθε βράδυ και τα λίγα τα ποτά γιατί μου άρεσε το σπίτι μου. το σπίτι μας. και τα κλάματα και οι παρηγοριές και οι φωνές και οι υστερίες οι δικές μου μόνο και όσο μάθαμε και όσα δεν μάθαμε και οι ματάρες και το κουδούνι και τα κεράκια τα πορτοκαλοκόκκινα και τα ρεσώ και το πάτωμα και το μακρύ μας και το κοντό μας και τα μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα και η σάλτσα με τη μαγιονέζα και όταν κάναμε τον Σπύρο Σούλη και η δειλία που έβριζα και η ομπρέλα μου και η ομπρέλα σου, μία έχουμε πάρτην εσύ και τα βράδια και το μικρόφωνο και το συγύρισμα του σπιτιού και το πάπλωμα και η σόμπα και κάθε βράδυ 10μισή - 11παρά και τα ζήτα μαζί με τα νι και με τα γιώτα που μπήκαν στη ζωή μου κ δεν ξέρω πότε θα φύγουν τα διαολεμένα τα γράμματα και το τρίβιαλ και η πολυλογία και το λιώσιμο στο fb και στο τουίτερ που ήξερες από πριν και τα τραγούδια και οι ταινίες πάλι και τα τραγούδια ξανά γιατί αυτές και αυτά ήταν πάρα πολλά και το χοντρό αρκουδάκι και η πλάτη και το πρωί και τα λόγια τα πολλά λόγια και πολλά πρόσωπα που δεν θα τα πω και η τσάντα με τα πράγματα και οι δηλώσεις μαθημάτων και όσα δεν μ' άφηνες να κάνω και οι στιγμές που δεν έλεγα συγνώμη -συγνώμη- και τόσα πολλά γαμώτο δεν θυμάμαι. α ναι θυμάμαι και οι ευχούληδες και το μαύρο παντελόνι και η Κόρινθος και το νησί το ωραίο δε λέω ποιο και οι ντροπές και ξεδιαντροπιές και το κινέζικο και η έκπληξη και η ατυχής έκπληξη και η βιβλιοθήκη και οι αντιγραφές και οι ψήφοι, γι αυτές έγιναν όλα γαμώτο για την παράταξη που μου φαγε την ψυχή και ω θεέ μου πόσα πολλά σε δυο χρόνια που κλείνουν σε λίγες μέρες.
και δεν θα κλείσουν όπως περιμέναμε...
Και δεν είμαι η Άννα Βίσση και δεν είμαι ούτε βίντεο κλίπ απ' το γκάζι ανοιχτό και ούτε από κανένα άλλο παρόμοιο τραγούδι. Και δεν είμαι εγωιστής όμως ειλικρινά, πάρα πολύ ειλικρινά, βρες ένα τρόπο να κάνω όσα θέλω εγώ αλλά εσύ να μην κάνεις τίποτα, γιατί δεν μπορώ να το αντέξω. Και δεν είμαι τρελός και μόνο όταν λέω και και και αισθάνομαι καλύτερα και λύστε αυτό τον κόμπο σας λέω όχι των χεριώνε που είναι δεμένα πίσω από την πλάτη μου. για τον κόμπο στο στομάχι λέω. Γειά σας.
Σ
Σ
